نهی از زیاده‌روی در ساخت و ساز:
از آن جمله است: زیاده روی در ساخت و ساز و تزیین و آرایش دادن آن‌ها، پس در این باره بی‌نهایت تکلف می‌کردند، و اموال زیادی صرف می‌کردند، پس رسول خدا جآن را با تغلیظ شدید معالجه نمود، و فرمود: «مَا أَنْفَقَ الْمُؤْمِنُ مِنْ نَفَقَةٍ إِلا أُجِرَ فِيهَا، إِلا النَّفَقَةَ فِي هَذَا التُّرَابِ». «مؤمن هیچ نفقه‌ای را نمی‌دهد مگر این که در برابر آن پاداشی به او می‌رسد، مگر آنچه در این خاک صرف کند»، و نیز فرمود: «إِنَّ كُلَّ بِنَاءٍ وَبَالٌ عَلَى صَاحِبِهِ إِلاَّ مَا لاَ إِلاَّ مَا لاَ». «هر ساخت و ساز برای صاحبش وبالی است مگر آن که از آن چاره‌ای نباشد»، یعنی ما لا بد منه.
رسول خدا جفرمود: «إِنَّهُ لَيْسَ الْوَلِى - أَوْ لَيْسَ لِنَبِىٍّ - أَنْ يَدْخُلَ بَيْتاً مُزَوَّقاً».«شایان‌شان هیچ ولی یا نبی نیست که در اتاق آراسته‌ای وارد بشود».
رسول خدا جفرمود: «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَأْمُرْنَا أَنْ نَكْسُوَ الْحِجَارَةَ وَالطِّينَ». «خداوند به ما دستور نداده است که سنگ و گل را بپوشانیم».