حرام است بر اولیاء که زنان را از ازدواج باز دارند:
از آن جمله اینکه: سرپرستان، زن را از کفو که در ازدواجش رغبت داشته باشد، بنابه انگیزه نفسانی از قبیل بغض، خشم و غیره باز دارند، و در این چنان مفسدهای وجود دارد که بر کسی پنهان نیست، لذا خداوند این آیه را نازل فرمود: ﴿وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ﴾[البقرة: ۲۳۲]. «هرگاه زنان را طلاق دادید و عدتشان به پایان رسید، آنان را از اینکه به شوهرانشان ازدواج نمایند باز ندارید».