برکت در پیشانی اسب‌ها آویزان است:
رسول خدا جفرمود: «الْبَرَكَةُ فِى نَوَاصِى الْخَيْلِ». «برکت در پیشانی اسب است»، و نیز فرمود: «الْخَيْلُ مَعْقُودٌ فِى نَوَاصِيهَا الْخَيْرُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ الأَجْرُ وَالْغَنيمةُ». «در پیشانی اسب‌ها خیر، گره خورده است که آن اجر و غنیمت می‌باشد».
باید دانست که رسول خدا جبرای برگزاری خلافت عامه مبعوث شده است، و غلبۀ دین او بر سایر ادیان بدون جهاد و آماده‌گیری اسباب و آلات آن محقق نمی‌گردد، پس وقتی که مسلمانان جهاد را ترک نمایند، و به دنبال دم گاو بروند، ذلت و خواری آن‌ها را فرا خواهد گرفت، و اهالی ادیان دیگر بر آن‌ها غالب خواهند آمد.
رسول خدا جفرمود: «مَنِ احْتَبَسَ فَرَسًا فِى سَبِيلِ اللَّهِ إِيمَانًا بِاللَّهِ وَتَصْدِيقًا بِوَعْدِهِ، فَإِنَّ شِبَعَهُ وَرِيَّهُ وَرَوْثَهُ وَبَوْلَهُ فِى مِيزَانِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». «کسی که اسبی را در راه خدا بنابه ایمان به او و تصدیق به وعدۀ او نگهدارد، سیری، سیرآبی، مدفوع و ادرار آن اسب در روز قیامت در ترازوی اعمال آن شخص قرار می‌گیرند».
من می‌گویم: این از آنجاست که او در علف دادن و آب دادن و نظافت آن از مدفوع و ادرار زحمت می‌کشد، پس این عملکرد او به صورت آنچه در آن زحمت کشیده متصور می‌شود، هر یکی از این‌ها در روز قیامت با صورت و هیأت خود ظاهر می‌گردد.