حجة الله البالغه - جلد دوم

هیأت‌های مندوب در نماز:

هیأت‌های مندوب به چند معنی می‌باشند:

یکی است: تحقیق خضوع، جمع و جور نمودن اطراف، متوجه‌کردن نفس به همان شکل که بازاری‌ها به هنگام برخورد با پادشاهان از بیم و هیبت دارند، مانند جفت‌کردن دو قدم، گذاشتن دست راست بر چپ، پایین‌آوردن نگاه و عدم التفات به این سوی و آن سوی.

از آن جمله است: محاکات ذکر الله، ترجیح آن بر دیگران به دست و انگشت موافق به آنچه در دل می‌فهمد و به زبان بگوید، مانند بلندکردن دست‌ها، اشاره‌نمودن به انگشت شهادت تا بعضی امور کمک دیگری قرار گیرند.

از آن جمله است: برگزیدن هیأت وقار و سنگینی، عادات حسنه، و احتراز نمودن از خشم و غضب، و هیأت‌هایی که اهل رأی، آن‌ها را مذمت می‌نمایند و آن‌ها را به بی‌عقلان نسبت می‌دهند، مانند نوک‌زدن مرغ، نشستن مانند سگ، جمع‌کردن خود مانند روباه، نشستن مانند شتر، پهن‌کردن دست‌ها مانند ددها، و آن وضعی که جباران و اهل ظلم انجامش می‌دهند، مانند گذاشتن دست بر تهیگاه.

از آن‌ جمله این است که، طاعت باید با سکون و آرامش انجام گیرد، و این که با آرامش باشد مانند جلسه استراحت، بلند کردن قدم راست و خواباندن چپ در قعدۀ اولی که به قیام آسان‌تر و نشستن به صورت تورک در قعدۀ اخیره که راحت بیشتری دارد.