آنچه با نماز منافات دارد:
از قسم دوم است این قول رسول خدا جکه فرمود: «إِنْ هَذِهِ الصَّلاَةَ لاَ يَصْلُحُ فِيهَا شَىْءٌ مِنْ كَلاَمِ النَّاسِ، إِنَمَّا هِيَ التَّسْبِيحُ وَالتَّكْبِيرُ وَقِرَاءَةُ الْقُرْآنِ». «که در این نمازها گفتار مردم صلاح نیست؛ زیرا آن عبارت از تسبیح، تکبیر و قرائت قرآن است»، تعلیل بیانکردن آن حضرت جبرای جواب سلام به این که «إِنَّ فِى الصَّلاَةِ لَشُغْلاً» و فرمودنش در باره کسی که خواست خاک را در جای سجده برابر کند که «إِنْ كُنْتَ فَاعِلا فَوَاحِدَةً». «که اگر مجبوری، پس یک بار»، و نهی نمودن او از خصر، یعنی گذاشتن دست بر تهیگاه که «فَإِنَّهُ رَاحَةُ أَهْلِ النَّارِ» یعنی «این هیأت اهل جهنم است که حیران و مدهوش میمانند»، و نهی ایشان از التفات، که «فَإِنَّهُ اخْتِلاَسٌ يَخْتَلِسُهُ الشَّيْطَانُ مِنْ صَلاَةِ الْعَبْدِ». «این نوعی سرقت شیطان، از نماز بنده است» یعنی در نماز، نقص میآورد و با کمال آن منافی است.
و نیز قول آن حضرت جکه فرمود: «إِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُكُمْ في الصلاة فَلْيَكْظِمْ مَا اسْتَطَاعَ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَدْخُلُ فِى فِيهِ» یعنی «هرگاه یکی از شما در نماز خمیازه نمود تا حد توان دهان را بند کند، زیرا شیطان در دهان او داخل میشود»، یعنی خمیازه مظنۀ این است که مگسی، چیزی در دهان میرود و حواس نمازخوان را پریشاهن میکند، و او را از آن هدفی که در پی آنست باز میدارد.
و نیز قول او که فرمود: «إذَا قَامَ أَحَدُكُمْ فِي الصَّلَاةِ فَلَا يَمْسَحْ الْحَصَى، فَإِنَّ الرَّحْمَةَ تُوَاجِهُهُ» «که هرگاه یکی از شما برای نماز برخاست، سنگریزها را نمالد زیرا رحمت خداوند با رحمت خدا مواجه است».
و نیز فرمود: «لاَ يَزَالُ اللَّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ مُقْبِلاً عَلَى الْعَبْدِ وَهُوَ فِى صَلاَتِهِ مَا لَمْ يَلْتَفِتْ فَإِذَا الْتَفَتَ أعْرِضُ عَنْهُ» یعنی «همیشه خداوند متوجه بنده است وقتی که او در نماز باشد تا زمانی که به این سوی و آن سوی التفات نکند و هرگاه التفات نمود خداوند از او اعراض مینماید»، و همچنین اجابت نمودن خداوند به بنده در نماز.
میگویم که: این اشارهای است به این که جود حق تعالی عام و فایض است و نفسها در استفاده از آن به اعتبار استعداد طبیعی یا کسبی، باهم متفاوت میباشند، و اگر اعراض کند او را محروم میگرداند، بلکه با اعراض خویش سزاوار عذاب قرار میگیرد.
و نیز قول او که فرمود: «الْعُطَاسُ وَالنُّعَاسُ وَالتَّثَاؤُبُ فِى الصَّلاَةِ وَالْحَيْضُ وَالْقَىْءُ وَالرُّعَافُ مِنَ الشَّيْطَانِ». «که عطسه، چرتزدن و خمیازه در نماز، حیض، استفراغ و خون بینی، از شیطان میباشند»، یعنی اینها با معنی و مبنای نماز منافات دارند.
اما قسم اول: پس رسول خدا جچیزهایی را در نماز جهت بیان شرع انجام میداد و چیزهایی را به جا میگذاشت، پس همه این امور و آنچه از اینها پایینتر باشند نماز را باطل نمیکنند.