قضاوت، حق دیگری را مباح نمی‌گرداند:
از آن جمله است گرفتن به سبب قضای قاضی، در آن حالی که حقی نداشته باشد، رسول خدا جفرمود: «إنما أنا بشر مثلكم وأنتم تختصمون...» الحدیث.
از آن جمله است عادت به درگیری و پرونده‌کشی؛ زیرا این از ایجاد فساد بین همدیگر خالی نمی‌باشد، رسول خدا جمی‌فرماید: «إن أبغض الرجال إلى الله الألد الخَصِم». «مبغوض‌ترین مردان پیش خدا، کسی است که خصومت و درگیری داشته باشد».
رسول خدا جبه ترک خصومت در حق و باطل، ترغیب نمود، زیرا این انگیزه جوانمردی و سخاوتمندی را به بار می‌آورد، و نیز بسا اوقات حق از آن او نمی‌باشد، و او فکر می‌کند که حق به جانب اوست، پس به صورت یقین از عهده آن برنمی‌آید مگر وقتی که خود را بر ترک درگیری و خصومت در حق و باطل عادی بگرداند.