حیات صحابه – جلد سوم

وصیت ابوبکر به عمرو بوقتی که وی را بر ارتش‌ها به‌سوی شام گسیل نمود

ابن سعد ازعبداللَّه بن ابی بکربن محمّدبن عمروبن حزم روایت نموده، که گفت: ابوبکر ستصمیم گرفت تا ارتش‏ها را در شام جمع نماید. اولین کسی که از فرماندهان وی حرکت نمود عمروبن العاص سبود. به وی دستور داد، تا از طریق ایله [۲۸۵]به طرف فلسطین برود، عساکر عمرو که همراهش از مدینه بیرون شده بودند، سه هزار تن بودند، و در میان آنها تعداد زیادی از مهاجرین و انصار حضور داشتند. ابوبکر سنیز بیرون رفت، و در حالی که پیاده در پهلوی سواری عمروبن العاص سحرکت می‏کرد به او توصیه نموده، می‏گفت:

ای عمرو! از خدا در خفیه‏های خود و آشکارت بترس و از وی حیا کن، چون او تو را و عملت را می‏بیند، و تو خودت می‏بینی که من تو را از کسانی که از تو با سابقه ترند، و از کسانی که در اسلام از تو غنای بزرگ‏تر دارند، و از با کفایت‏ترین اهل آن‏اند، مقدّم داشتم. بنابراین از عاملان آخرت باش، و به آنچه انجام می‏دهی رضای خدا را نصب العین خود قرار ده، و برای آنان که با تواند پدر باش، و درصدد کشف عورتها و پوشیده‏های مردم مباش [۲۸۶]، و به آشکار آنها کفایت کن و در امر خود جدی باش، و چون [با دشمن]روبرو شدی در روبرو شدن راست و صادق باش و نترس، و از نافرمانی منع کن، و بر آن عقاب نما، و هنگامی که به اصحاب و یاران خویش وعظ نمودی، از اختصار استفاده کن، خویشتن را اصلاح کن، رعیتت برایت اصلاح می‏شوند». این چنین در کنزالعمال (۱۳۳/۳) آمده است. و ابن عساکر (۱۲۹/۱) نیز ماننده آن را روایت کرده است.

[۲۸۵] شهری است که آن را یهود اکنون «أیلات» می‏نامند، و در طرف شمال خلیج عقبه موقعیت دارد. [۲۸۶] یعنی: در صدد کشف چیزهای پوشیده مردم نباش. م.