حیات صحابه – جلد سوم

حدیث عبداللَّه بن بسر سدر این باره

ابوداود از عبداللَّه بن بسر بروایت نموده، که گفت: پیامبر صکاسه‏ای داشت که آن را چهار نفر حمل می‏نمود، و بدان «الغراء» گفته می‏شد، وقتی که چاشت می‏نمودند، و نماز ضحی [۴۱۴]را به‌جای می‏آوردند، آن کاسه که در میانش نان‏تر شده می‏بود، آورده می‏شد، و آنان در اطرافش گرد می‏آمدند. هنگامی که زیاد شدند، پیامبر خدا صبه زانو نشست، اعرابیی گفت: این چه نشستنی است؟ پیامبر صگفت: «خداوند مرا بنده کریم گردانیده، و سرکش و طاغیم نگردانیده است» بعد از آن گفت: «از اطراف آن بخورید، و بالایش را بگذارید که در آن برکت انداخته شود» [۴۱۵]. این چنین در المشکوه (ص۳۶۱) آمده است.

[۴۱۴] نماز ضحی نمازی است که قبل از نیم روز ادا می‏شود و نفل است. م. [۴۱۵] حسن. ابوداوود (۳۷۷۳) ابن ماجه (۳۲۶۳) آلبانی آن را در (صحیح الجامع) (۱۷۴۰) حسن دانسته است.