حدیث ابونضره در این باره
طبرانی از ابونضره روایت نموده، که گفت: در روزهای ده گانه [۳۸۸]نزد عثمان بن ابی العاص سآمدم - او خانهای داشت که آن را برای صحبت خالی ساخته بود -، کسی قوچی را از مقابل او گذرانید، وی به صاحب آن گفت: این را به چند گرفتی؟ پاسخ داد: به دوازده درهم، گفتم: اگر نزدم دوازده درهم میبود، با آن قوچی میخریدم، و آن را قربانی میکردم و برای عیال خود میخورانیدم. (هنگامی که رسیدم عثمان را دنبال نمودم [۳۸۹]و هنگامی که رسیدم [۳۹۰]، به دنبالم کیسهای را که در آن پنجا درهم بود فرستاد و من هرگز درهمهایی را با برکتتر از آنها ندیدم، او آن را در حالی برایم داد که از آن امید ثواب داشت و من به آن محتاج بودم. هیثمی (۳۷۱/۹) میگوید: رجال آن رجال صحیحاند.
[۳۸۸] هدف ده روز اول ذی الحجه است. [۳۸۹] این چنین در اصل ودر هیثمی آمده است و شاید اولی حذف این جمله باشد. [۳۹۰] شاید درست چنین باشد: «و هنگامی که برخاستم».