حیات صحابه – جلد سوم

ابوطلحه و صدقه نمودن بیرحاء

شیخین - [بخاری و مسلم] - از انس سروایت نموده‏اند که گفت: ابوطلحه سدر جمله انصار مدینه خرما دارترین آن‏ها بود، و محبوب‏ترین مال‌هایش نزدش بیرحاء [۳۵۵]بود، که در مقابل مسجد موقعیت داشت و پیامبر خدا صدر آن داخل می‏شد و از آب گوارایی که در آنجا بود می‏نوشید. انس می‏گوید: هنگامی این آیه نازل باشد.

﴿لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ﴾[آل عمران: ۹۲].

ترجمه: «تا آن که از آنچه دوست می‏دارید خرج نکنید، هرگز (کمال) خیر را به دست نمی‏آورید».

ابو طلحه به‌سوی رسول خدا صبرخاست و گفت: ای پیامبر خدا، خداوند تبارک و تعالی می‏گوید:: ﴿لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ﴾، و محبوب‏ترین مالهایم برایم بیرحاء است، آن برای خدا صدقه باشد:، و من نیکی آن و پس انداز شدنش را نزد خدا می‏خواهم، بر این اساس، تو ای پیامبر خدا آن را همانجایی که خدا به تو نشان داده قرار بده می‏گوید: پیامبر خدا صگفت: «بخ، آن مالی است سودمند!» [۳۵۶]این چنین در الترغیب (۱۴۰/۲) آمده است، و در صحیح بخاری بعد از آن افزوده است: «آنچه راگفتی، شنیدم، من بر آن هستم که آن را به اقربا بدهی». ابوطلحه گفت: همین طور می‏کنم ای رسول خدا، و آن را ابوطلحه در میان اَحارب و پسرعموهایش تقسیم نمود.

[۳۵۵] اسم مال و موضعی است در مدینه. [۳۵۶] بخاری (۱۴۶۱) و مسلم (۹۹۸).