حیات صحابه – جلد سوم

خوف وی هنگامی که آب مخلوط با عسل آورده شد

ابن سعد (۲۳۰/۳) از حسن روایت نموده که: عمر سنزد مردی وارد شد، و از اینکه تشنه بود از وی آب خواست، و او برایش عسل آورد، عمر پرسید: این چیست؟ گفت: عسل، عمر افزود: به خدا سوگند، از چیزهایی نمی‏باشد که در قیامت بر آن محاسبه شوم [۶۲۹]. و ابن عساکر این را به مانند آن از حسن، چنان که در المنتخب (۴۰۴/۴) آمده، روایت نموده است. و رزین از زیدبن اسلم متذکر شده، که گفت: عمر سآب خواست، و آبی آورده شد که با عسل مخلوط شده بود، عمر گفت: این پاک است، ولی من از خداوند ﻷمی‏شنوم، که بر خواهش‏های قومی عیب گرفته، می‏گوید:

﴿أَذۡهَبۡتُمۡ طَيِّبَٰتِكُمۡ فِي حَيَاتِكُمُ ٱلدُّنۡيَا وَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهَا﴾[الاحقاف: ۲۰].

ترجمه: «از طیبات و لذایذ در زندگی دنیایی خویش استفاده کردید، و از آن بهره گرفتید».

بنابراین می‏ترسم که نیکی‏های مان برای‏مان تعجیل شده باشد. و آن را ننوشید. این چنین در الترغیب (۱۶۸/۵) آمده است.

[۶۲۹] یعنی آن را نمی‏نوشم زیرا اگر بنوشم از جمله چیزهایی خواهد بود که بر آن محاسبه می‏شوم. م.