حیات صحابه – جلد سوم

ازار وی و خواب نمودنش در مسجد بر بوریا و طعامش

ابونعیم در الحلیه (۶۰/۱) از عبدالملک بن شداد روایت نموده، که گفت: عثمان بن عفّان را روز جمعه بر منبر دیدم که ازار عدنی غلیظی که قیمتش [۶۳۱]چهار یا پنج درهم بود، و یک چادر یک تخته‏ای کوفی سرخ رنگ بر تن داشت. و از حسن روایت است، که او از خواب کنندگان [۶۳۲]در مسجد پرسیده شد و گفت: عثمان بن عفّان را که در آن روز خلیفه بود، دیدم که در مسجد [از طرف چاشت] خواب می‏نمود، می‏افزاید: و بر می‏خاست و اثر سنگریزه‏ها بر پهلویش هویدا می‏بود، می‏گوید: و گفته می‏شد: این امیرالمؤمنین است! این امیرالمؤمنین است! این را احمد چنان که در صفه الصفوه (۱۱۶/۱) آمده، به مانند آن روایت نموده است. و از شرحبیل بن مسلم روایت است که: عثمان سبرای مردم طعام امارت را می‏داد، و خود داخل خانه‏اش شده، سرکه و روغن می‏خورد.

[۶۳۱] «ثمنه» که «قیمتش» معنی می‏دهد، به نقل از الترغیب ذکر شده، و در اصل «ثم» «بار دیگر» آمده، که تصحیف از کلمه فوق می‏باشد. [۶۳۲] هدف «قیلوله» استراحت در وقت چاشت است. م.