عملکرد امیرالمؤمنین علی سدر این باره
و ابن عساکر و ابوموسای مدینی در کتاب استدعاء اللباس از اصبغ بن نباته روایت نموده، که گفت: مردی نزد علی سآمد و گفت: ای امیرالمؤمنین، من به تو نیازی دارم که آن را قبل از اینکه به تو بلند کنم، به خداوند بلندش نمودم، اگر تو آن را برآورده ساختی، خدا را ستایش مینمایم، و از تو تشکر میکنم، و اگر برآورده نساختی ستایش خدا را بهجای میآورم، و تو را معذور میدارم، علی گفت: بر زمین بنویس، چون من ناپسند میدانم که ذلّت سئوال را در رویت ببینم، نوشت: من محتاج هستم، علی سگفت: لباسی [۴۵۵]برایم بیاورید، و آن را آوردند، آن گاه آن مرد لباس را گرفت و پوشید، و بعد از آن شروع نموده میگفت:
كسوتني حلة تبلي مـحاسنها
فسوف اكسوك من حس الثناء حللا
ان نلت حسن ثنائى نلت مكرمة
ولست تبغى بمـا قدقلته بدلا
ان الثناء ليحيى ذكر صاحبه
كالغيث يحيى نداه السهل والـجبلا
لا تزهد الدهر في خير توفقة
فكل عبد سيجزي بالذي عملا
ترجمه: «به من لباسی دادی، که خوبیهای آن آشکار میشود، و من [در بدل] از ثنای خوب لباسها برایت میپوشانم، اگر ثنای من را حاصل نمودی عزّت را به دست آوردی، و [می دانم که] تو به این گفتههای من عوض یا بدلی [در مقابل تقدیم نموده خویش] نمیخواهی، ثنا و ستایش همیشه یاد صاحب خود را زنده میکند، مانند باران که نم آن کوه و دشت را زنده میسازد، اگر خیری از دستت میاید آن را در دنیا دریغ مکن، چون برای هر کس طبق همان عملش پاداش داده میشود».
آن گاه علی گفت: برایم دینار بیاورید! و صد دینار آورده شد، و آن را به وی داد، اصبغ میگوید: گفتم: ای امیرالمؤمنین لباس و صد دینار؟! گفت: آری، از پیامبر خدا صشنیدم که میگفت: «مردم را در جایگاهایشان قرار دهید» [۴۵۶]، و این منزلت این مرد نزد من است [۴۵۷]. این چنین در الکنز (۳۲۴/۳) امده است.
[۴۵۵] در نص «حله» استعمال شده، و آن جامه و ازار ورداء را با هم معنی میدهد. م. [۴۵۶] ضعیف. ترمذی (۲۴۸۴) آلبانی آن را ضعیف دانسته است. [۴۵۷] ضعیف. ابن عساکر (۱۲/ ۲۰۰/ ۱) در سند آن اصبغ بن نباتة است که متروک و متهم به دروغ است و سلامة الکندی هم مجهول است. در ضمن از قصه علایم ساختگی بودن نمایان است. نگا: الضعیفة (۱۸۹۴) و ضعیف الجامع (۱۳۴۴).