انفاق عبدالرحمن بن عوف عبدالرحمن بن عوف و انفاق نمودن هفتصد شتر با پالان و بارش در راه خدا
احمد از انس سروایت نموده، که گفت: در حالی که عائشه لدر خانه خود بود، ناگهان صدایی را در مدینه شنید و پرسید: این چیست؟ گفتند: قافله عبدالرحمن بن عوف است که از شام آمده، و (از) [۳۷۳]هر چیز آورده. [راوی]می‌گوید: و آن هفتصد شتر بود، میافزاید: و مدینه از صدا به لرزه افتاد. عائشه لگفت: از پیامبر خدا صشنیدم که میگفت: «عبدالرحمن بن عوف را دیدم که چرغوکنان [۳۷۴]داخل جنّت میشود». این خبر به عبدالرحمن بن عوف رسید، وی گفت: اگر توانستم ایستاده بدان داخل خواهم شد، آن گاه همه آن را [۳۷۵]با پالان‌هایش و بارهایش در راه خداوند (ﻷ) انفاق نمود [۳۷۶].
و ابونعیم این را در الحلیه (۹۸/۱) از انس سمانند آن، روایت نموده، و ابن سعد (۹۳/۳) آن را از حبیب بن ابی مرزوق به معنای آن روایت کرده است. در البدایه (۱۶۴/۷) می‌گوید: در سند احمد عماره ابن زاذان الصیدلانی به تنهایی آمده، و آن ضعیف میباشد.
[۳۷۳] به نقل از المسند. [۳۷۴] یعنی سردست و پا مثل رفتن طفل. م. [۳۷۵] قافله را. م. [۳۷۶] ضعیف. احمد (۶/ ۱۱۵) در سند آن عمارة بن زاذان الصیدلانی است که احمد درباره‌ی او می‌گوید: از ثابت از انس احادیث منکری روایت می‌کند. نگا: التهذیب (۴/ ۲۶۱).