حیات صحابه – جلد سوم

گفتار وی هنگامی که جوارش برایش اهدا شد

ابونعیم در الحلیه (۳۰۰/۱) از عبیداللَّه بن عدی - وی مولای عبداللَّه بن عمر ببود - روایت نموده که: وی از عراق آمد، و عبداللَّه برای سلام دادن نزدش آمد، عبیداللَّه گفت: برایت هدیه‏ای آورده‏ام، گفت: چه آورده‏ای؟ گفت: جوارش، عبداللَّه بن عمر بپرسید: جوارش چیست؟ پاسخ داد: طعام را هضم می‏کند [۶۵۳]، عبداللَّه گفت: من از چهل سال به این سو شکمم را از طعام پر ننموده‏ام، به آن چه کاری کنم؟

و نزد وی همچنین از ابن سیرین روایت است که: مردی برای ابن عمر بگفت: برایت جوارش بسازم؟ گفت: جوارش چیست؟ گفت: چیزی است، که وقتی طعام تو را ثقیل و پر کند، و از آن استفاده کنی، آن را هضم می‏کند، [راوی] می‏گوید: ابن عمر گفت: من از چهارماه به این‏سو از طعام سیر نشده‏ام، و این بدان جهت نبوده، که من آن را به دست نیاورده‏ام، ولی من قومی را شناخته‏ام که یک بار سیر می‏شوند، و یکبار گرسنه. این را ابن سعد (۱۱۰/۴) از ابن سیرین به اختصار روایت نموده، و همچنین از نافع به اختصار روایت کرده است.

[۶۵۳] جوارش نوعی از دواهای مرکب است، که معده را قوی، و نان را هضم می‏سازد، و کلمه عربی نیست.