نامه عمر سبرای ابوموسی اشعری در این باره
ابن سعد (۲۱۸/۳) و ابن عساکر، چنان که در الکنز (۲۱۷/۲) آمده، از حسن روایت نمودهاند که گفت: عمربن الخطاب به ابوموسای اشعری بنوشت:
«اما بعد: فاعلم يوما من السنة لايبقى في بيت الـمـال درهم، حتى يكتسح اكتساحا، حتى يعلم الله أني قداذيت الى كل ذي حق حقه».
ترجمه: «اما بعد: میخواهم روزی را از سال بدانم، که در بیت المال درهمی هم باقی نماند، حتی [همه مال] خارج شود، تا خداوند بداند که من برای هر مستحق حقش را ادا نمودهام».