فضیلت دادن چیزی برای مسکین به دست خود
ابن عساکر از عمرو لیثی روایت نموده، که گفت: ما نزد واثله بن الاسقع سبودیم، که سائلی نزدش آمد، او پاره [نانی] را گرفت و روی آن یک سکه مسی را گذاشته برخاست و آن را در دست وی نهاد، گفتم: ای ابوالاسقع آیا در فامیلت کسی نبود، که این را به عوض تو انجام میداد؟ گفت: آری بود، ولی اگر کسی خود [۳۹۳]جهت اعطای صدقهای برای مسکینی برخیزد، به هر قدمی گناهی از وی محو میشود، و وقتی که آن را به دست وی بگذارد به هر قدمی ده گناه وی محو میگردد. این چنین در الکنز (۳۱۵/۳) آمده است.
[۳۹۳] در این نقطه از متن در اصل لفظ «چیزی» آمده، ولی اولی حذف آن است.