حیات صحابه – جلد سوم

وصیت عمربن الخطاب به علاء بن حضرمی ب

ابن سعد (۷۸/۴) از شعبی روایت نموده، که گفت: عمربن الخطاب به علاء بن حضرمی بکه در بحرین بود، نوشت:

به‌سوی عتبه بن غزوان حرکت کن، من تو را به‌جای وی مقرر ساختم، و بدان که تو به‌سوی مردی از مهاجرین اوایل که نیکی برای‌شان از طرف خدا سبقت نموده است می‏روی، من وی را بدان سبب برطرف نساختم که او عفیف، نیرومند و جنگجو نبود، بلکه گمان نمودم تو در آن ناحیه نسبت به وی در خدمت به اسلام و مسلمین بهتری، بنابراین حق وی را برایش بشناس. من قبل از تو مرد دیگری را بدین وظیفه منصوب ساختم، ولی قبل از رسیدن، درگذشت. اگر خدا خواست که والی شوی، والی می‏شوی، و اگر بخواهد که عتبه والی شود [این را می‏کند [۲۹۴]]، و خلق و امر برای خدایی است که پروردگار عالمیان است.

و بدان، امر خدا نظر به همان حفاظتش که آن را نازل نموده محفوظ است، و به آن چیزی بنگر و توجّه کن که برای آن آفریده شده‏ای و برای آن تلاش و کوشش نما، و غیر آن را ترک کن، چون دنیا پایان‏پذیر است، و آخرت ابدی است، بنابراین تو را چیزی که خیر آن روی گردان است، از چیزی که شرّ آن باقی است مشغول نسازد، و به خداوند از قهر وی فرار کن، و خداوند برای کسی که بخواهد فضیلت را در حکم و علم وی جمع می‏کند. برای خودمان و تو از خداوند در طاعت او مدد و از عذابش نجات می‏خواهیم.

[۲۹۴] یعنی: اگر بخواهد تو بمیری و عتبه به حیث والی باقی بماند این کار را می‏کند.