حدیث مالک بن حدثان در این باره
و در (۳۵۲/۶) همچنین از مالک بن اوس بن حدثان سدر قصهای که متذکر شد روایت نموده، که گفت: بعد از آن این آیه را تلاوت نمود:
﴿إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ...﴾[التوبة: ۶۰].
ترجمه: «زکات فقط برای فقرا و مساکین... صرف کرده میشود...».
آن گاه گفت: این برای اینها است، بعد تلاوت نمود:
﴿وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنِمۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ﴾تا آخر آیه. [الانفال: ۴۱].
ترجمه: «و بدانید آنچه که غنیمت گرفتید از چیزی، پنجم سهم اش برای خدا و پیامبر است».
بعد گفت: این برای اینها است، بعد خواند:
﴿مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰ﴾[الاحزاب: ۵۰]. تا آخر آیه.
ترجمه: «آنچه را خداوند از اهل این آبادیها عاید پیامبرش گردانید».
بعد از آن خواند:
﴿لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ﴾[الحشر: ۸]. تا آخر آیه.
ترجمه: «این اموال برای مهاجران فقیری است».
گفت: این مهاجریناند، و بعد تلاوت نمود:
﴿وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ﴾[الحشر: ۹] تا آخر آیه.
ترجمه: «و برای کسانی است که در دارالهجره (مدینه) و در خانه ایمان قبل از مهاجران مسکن گزیدند».
گفت: اینها هم انصاراند، [راوی] میگوید: و گفت:
﴿وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ﴾[الحشر: ۱۰].
ترجمه: «و برای کسانی است که بعد از آنان آمدند و میگویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان پیشی گرفتند بیامرز...».
گفت: و این همه مردم را در بر گرفت، و هیچ کس از مسلمانان باقی نماند مگر این که برای وی در این مال حقی است، مگر غلام‌هایی را که مالک آن هایید، اگر من - ان شاءاللَّه زنده بودم، هیچ کس از مسلمانان باقی نخواهد ماند، مگر این که حقش به او خواهد آمد، حتی برای چوپان در محلّه حمیر، حقش که پیشانیاش در آن عرق ننموده خواهد آمد. این را هم چنان ابن جریر از مالک بن اوس به مانند آن، چنان که در تفسیر ابن کثیر (۳۴۰/۴) آمده، روایت نموده است.