باب (۲): در مورد این سخن الله متعال که میفرماید: ﴿وَلَيۡسَ ٱلۡبِرُّ ...﴾
۲۱۲۴ـ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ قَالَ: سَمِعْتُ الْبَرَاءَ يَقُولُ: كَانَتِ الأَنْصَارُ إِذَا حَجُّوا فَرَجَعُوا، لَمْ يَدْخُلُوا الْبُيُوتَ إِلاَّ مِنْ ظُهُورِهَا، قَالَ: فَجَاءَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ فَدَخَلَ مِنْ بَابِهِ، فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ، فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ: ﴿وَلَيۡسَ ٱلۡبِرُّ بِأَن تَأۡتُواْ ٱلۡبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا﴾[البقرة: ۱۸٩]. (م/۳۰۲۶)
ترجمه: ابو اسحاق میگوید : شنیدم که براء میگفت: هنگامی که انصار از حج بر میگشتند، فقط از پشت خانهها وارد میشدند. باری، یک مرد انصاری از حج آمد و از درِ خانهاش وارد شد؛ مردم به او اعتراض کردند. آنگاه این آیه نازل گردید که: ﴿وَلَيۡسَ ٱلۡبِرُّ بِأَن تَأۡتُواْ ٱلۡبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا﴾«نیکی در این نیست که شما از پشت خانهها وارد شوید».