ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۸): کراهیت رفتن به خانه در شب، هنگام بازگشت از سفر

۱۱۱۸ـ عَنْ جَابِرٍ بن عبدالله لقَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صأَنْ يَطْرُقَ الرَّجُلُ أَهْلَهُ لَيْلاً، يَتَخَوَّنُهُمْ أَوْ يَلْتَمِسُ عَثَرَاتِهِمْ. (م/٧۱۵)

ترجمه: جابر بن عبدالله لمی‌گوید: رسول الله صاز وارد شدن به خانه در شب، (بدون اطلاع قبلی) به هدف اطلاع یافتن از خیانت‌های اهل خانه یا جستجوی لغزشهایشان، منع فرمود.

۱۱۱٩ـ عَنْ أَنَسٍ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صكَانَ لاَ يَطْرُقُ أَهْلَهُ لَيْلاً، وَكَانَ يَأْتِيهِمْ غُدْوَةً أَوْ عَشِيَّةً. (م/۱٩۲۸)

ترجمه: از انس سروایت است که رسول ‏الله ص(در بازگشت از سفر)، هنگام شب، به خانه نمی‌رفت؛ بلکه صبح یا بعد از ظهر، به منزلش می‌رفت.