باب (۸): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِ﴾ «و هرکس که نیازمند است، بطور شایسته بخورد»
۲۱۳۰ـ عَنْ عَائِشَةَ ب، فِي قَوْلِهِ ﻷ: ﴿وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِ﴾[النساء: ۶]. قَالَتْ: أُنْزِلَتْ فِي وَالِى مَالِ الْيَتِيمِ الَّذِي يَقُومُ عَلَيْهِ وَيُصْلِحُهُ، إِذَا كَانَ مُحْتَاجًا أَنْ يَأْكُلَ مِنْهُ. (م/۳۰۱٩)
ترجمه: عایشه لدر مورد این سخن الله متعال ﻷکه: ﴿وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِ﴾می‌گوید: این آیه در مورد سرپرست اموال یتیم که اموال وی را نگهداری و محافظت می‌کند، نازل گردید که در صورتی که نیازمند است، از آنها بخورد.