باب (۴۶): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ﴾«و کسانی که بعد از مهاجرین و انصار می‌آیند، می‌گویند: پروردگارا ! ما و برادران ما را که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفته‌اند، مغفرت کن»
۲۱٧۱ـ عَنْ عُرْوَةَ قَالَ: قَالَتْ لِي عَائِشَةُ ب: يَا ابْنَ أُخْتِى أُمِرُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لأَصْحَابِ النَّبِيِّ صفَسَبُّوهُمْ. (م/۳۰۲۲)
ترجمه: عروه می‌گوید: عایشه لبه من گفت: ای خواهر زاده‌ام! به مردم، دستور داده شده است تا برای یاران نبی اکرم صطلب مغفرت کنند؛ اما مردم آنها را بد و بی راه می‌گویند.