باب (۱۲): در مورد شقّ قمر (دو نیم شدن ماه)
۱۵۳۸ـ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ سقَالَ: بَيْنَمَا نَحْنُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صبِمِنًى، إِذَا انْفَلَقَ الْقَمَرُ فِلْقَتَيْنِ، فَكَانَتْ فِلْقَةٌ وَرَاءَ الْجَبَلِ، وَفِلْقَةٌ دُونَهُ، فَقَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهِ ص: «اشْهَدُوا». (م/۲۸۰۰)
ترجمه: عبدالله بن مسعود می‌گوید: ما در سرزمین منا همراه رسول الله صبودیم که ماه به دو نیم، تقسیم شد؛ یک نیمه‌ی آن پشت کوه، و نیمه‌ی دیگر آن جلوی کوه قرار گرفت. رسول الله صفرمود: «شما گواه باشید».
۱۵۳٩ـ عَنْ أَنَسٍ بنِ مَالِك س: أَنَّ أَهْلَ مَكَّةَ سَأَلُوا رَسُولَ اللَّهِ صأَنْ يُرِيَهُمْ آيَةً، فَأَرَاهُمُ انْشِقَاقَ الْقَمَرِ مَرَّتَيْنِ. (م/۲۸۰۲)
ترجمه: انس بن مالک سمی‌گوید: اهل مکه از رسول الله صخواستند تا به آنان، معجزه‌ای نشان دهد. رسول اکرم صدو نیمه شدن ماه را دو بار به آنان، نشان داد.