باب (۳۴): درباره‌ی ناپسند دانستن اسب شکال
۱۱۰٧ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سقَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صيَكْرَهُ الشِّكَالَ مِنَ الْخَيْلِ، وَالشِّكَالُ أَنْ يَكُونَ الْفَرَسُ فِي رِجْلِهِ الْيُمْنَى بَيَاضٌ وَفِي يَدِهِ الْيُسْرَى، أَوْ فِي يَدِهِ الْيُمْنَى وَرِجْلِهِ الْيُسْرَى. (م/۱۸٧۵)
ترجمه: ابوهریره سمی‌گوید : رسول الله صاسب شکال را ناپسند می‌دانست. و شِکال به اسبی گفته می‌شود که در پای راست و دست چپش، یا دست راست و پای چپش، سفیدی وجود داشته باشد.