باب (۱۵): شهدا پنج گروهند
۱۰۸۲ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «بَيْنَمَا رَجُلٌ يَمْشِي بِطَرِيقٍ وَجَدَ غُصْنَ شَوْكٍ عَلَى الطَّرِيقِ فَأَخَّرَهُ، فَشَكَرَ اللَّهُ لَهُ، فَغَفَرَ لَهُ». وَقَالَ: «الشُّهَدَاءُ خَمْسَةٌ: الْمَطْعُونُ، وَالْمَبْطُونُ، وَالْغَرِقُ، وَصَاحِبُ الْهَدْمِ، وَالشَّهِيدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ﻷ». (م/۱٩۱۴)
ترجمه: ابوهریره سمیگوید: رسول الله صفرمود: «شخصی، شاخهی خارداری را در مسیر راه دید، آن را برداشته و به کناری نهاد. در نتیجه، الله متعال از او خشنود گردید و او را مورد مغفرت قرار داد». همچنین رسول الله صفرمود: «شهدا پنج گروهاند: ۱ـ کسیکه در اثر طاعون و وبا بمیرد. ۲ـ کسیکه در اثر اسهال بمیرد. ۳ـ کسیکه در اثر غرق شدن در آب بمیرد. ۴ـ کسیکه زیر آوار، فوت نماید. ۵ـ کسیکه در راه الله متعال، کشته شود».