باب (۱۲): دَم کردن برای چشم زخم
۱۴۵٧ـ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ بزَوْجِ النَّبِيِّ ص: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ لِجَارِيَةٍ، فِي بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ ب، زَوْجِ النَّبِىِّ صرَأَى بِوَجْهِهَا سَفْعَةً فَقَالَ: «بِهَا نَظْرَةٌ، فَاسْتَرْقُوا لَهَا» يَعْنِي بِوَجْهِهَا صُفْرَةً. (م/۲۱٩٧)
ترجمه: از ام سلمه ل ، همسر گرامی پیامبر اکرم صروایت است که رسول الله صکنیزی را در خانه‌ی ام سلمه ل دید که رنگش پریده بود؛ پس فرمود: «او را دَم کنید؛ زیرا دچار چشم زخم شده است».