ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

فهرست کتاب

باب (۱۸): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡ«تا تو در میان آنان هستی، الله متعال آنها را گرفتار عذاب نمی‌کند»

باب (۱۸): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡ«تا تو در میان آنان هستی، الله متعال آنها را گرفتار عذاب نمی‌کند»

۲۱۴۱ـ عَن أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ سقَالَ: قَالَ أَبُو جَهْلٍ: ﴿وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ٣٢[الأنفال: ۳۲]. فَنَزَلَتْ: ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ٣٣ وَمَا لَهُمۡ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ ٱللَّهُ وَهُمۡ يَصُدُّونَ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ[الأنفال: ۳۳-۳۴]. إِلَى آخِرِ الآيَةِ. (م/۲٧٩۶)

ترجمه: انس بن مالک سمی‌گوید: ابو جهل گفت: ﴿وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ٣٢«بار الها! اگر این ـ دین اسلام ـ حق است و از جانب توست، از آسمان، بر ما سنگ ببار یا اینکه ما را به عذاب دردناکی، گرفتار کن».آنگاه این آیات نازل گردید: ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ٣٣ وَمَا لَهُمۡ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ ٱللَّهُ وَهُمۡ يَصُدُّونَ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ[الأنفال: ۳۳-۳۴]. ‏«الله متعال آنان را گرفتار عذاب نمی‌کند در حالی که تو در میان آنان هستی؛ و هم‌چنین الله متعال آنها را عذاب نمی‌دهد در حالی که ـ برخی از ـ آنان طلب بخشش و آمرزش می‌نمایند. چرا الله متعال آنان را عذاب نکند، در حالی که آنها ـ مسلمانان را ـ از مسجدالحرام باز می‌دارند؟».