باب (۴۳): در مورد این سخن الله ﻷ که میفرماید: ﴿فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ﴾«آیا هیچ پند گیرندهای وجود دارد؟»
۲۱۶۸ـ عَن ابي إِسْحَاقَ قَالَ: رَأَيْتُ رَجُلاً سَأَلَ الأَسْوَدَ بْنَ يَزِيدَ، وَهُوَ يُعَلِّمُ الْقُرْآنَ فِي الْمَسْجِدِ، فَقَالَ: كَيْفَ تَقْرَأُ هَذِهِ الآيَةَ: ﴿فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ﴾أَدَالاً أَمْ ذَالاً؟ قَالَ: بَلْ دَالاً، سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صيَقُولُ: ﴿مُّدَّكِرٖ﴾دَالاً. (م/۸۲۳)
ترجمه: ابو اسحاق میگوید: اسود بن یزید را دیدم که در مسجد، قران آموزش میداد و مردی از او پرسید: آیهی ﴿فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ﴾را چگونه میخوانی با دال یا ذال؟ اسود گفت: با دال میخوانم؛ زیرا شنیدم که عبد الله بن مسعود سمیگفت: شنیدم که رسول الله ص﴿مُّدَّكِرٖ﴾با دال میخواند.
سورهی الرحمن