ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۳۴): فتوحات مسلمانان قبل از ظهور دجال

۲۰۲۸ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ عَنْ نَافِعِ بْنِ عُتْبَةَ لقَالَ: كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صفِي غَزْوَةٍ، قَالَ: فَأَتَى النَّبِيَّ صقَوْمٌ مِنْ قِبَلِ الْمَغْرِبِ، عَلَيْهِمْ ثِيَابُ الصُّوفِ، فَوَافَقُوهُ عِنْدَ أَكَمَةٍ، فَإِنَّهُمْ لَقِيَامٌ وَرَسُولُ اللَّهِ صقَاعِدٌ، قَالَ: فَقَالَتْ لِي نَفْسِى: ائْتِهِمْ فَقُمْ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَهُ، لاَ يَغْتَالُونَهُ، قَالَ: ثُمَّ قُلْتُ: لَعَلَّهُ نَجِىٌّ مَعَهُمْ، فَأَتَيْتُهُمْ فَقُمْتُ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَهُ، قَالَ: فَحَفِظْتُ مِنْهُ أَرْبَعَ كَلِمَاتٍ، أَعُدُّهُنَّ فِي يَدِى، قَالَ: «تَغْزُونَ جَزِيرَةَ الْعَرَبِ، فَيَفْتَحُهَا اللَّهُ ﻷ، ثُمَّ فَارِسَ، فَيَفْتَحُهَا اللَّهُ ﻷ، ثُمَّ تَغْزُونَ الرُّومَ، فَيَفْتَحُهَا اللَّهُ ﻷ، ثُمَّ تَغْزُونَ الدَّجَّالَ، فَيَفْتَحُهُ اللَّهُ» قَالَ: فَقَالَ نَافِعٌ: يَا جَابِرُ، لاَ نَرَى الدَّجَّالَ يَخْرُجُ حَتَّى تُفْتَحَ الرُّومُ. (م/۲٩۰۰)

ترجمه: جابر بن سمره روایت می‌کند که نافع بن عتبه لگفت: ما همراه نبی اکرم صدر غزوه‌ای بودیم که جماعتی که لباسهای پشمین به تن داشتند از سمت مغرب، نزد رسول الله صآمدند و در کنار تپه‌ای با پیامبر اکرم صملاقات کردند. قابل یاد آوری است که آنها ایستاده بودند و رسول اکرم صنشسته بود. به ذهنم رسید که نزد آنان برو و میان آنها و رسول الله صقرار بگیر؛ چرا که مبادا او را ترور کنند. سپس با خود گفتم: شاید رسول اکرم صبا آنها حرفی خصوصی دارد. به هر حال، سرانجام، نزد آنان رفتم و بین آنها و رسول الله صایستادم. در آنجا چهار جمله از رسول اکرم صحفظ نمودم که با دستم می‌شمارم؛ پیامبر اکرم صفرمود: «شما با شبه جزیره‌ی عربستان می‌جنگید و الله متعال آن را فتح می‌نماید. سپس، با فارس (ایران) می‌جنگید و الله متعال آن را فتح می‌کند. بعد از آن، با روم می‌جنگید و الله متعال آن را فتح می‌کند. سرانجام، با دجال می‌جنگید و الله متعال به شما فتح و پیروزی، عنایت می‌کند». راوی می‌گوید: نافع گفت: ای جابر! ما فکر می‌کنیم تا روم فتح نشود، دجال ظهور نمی‌کند.