باب (۲۰): درباره‌ی کسی که به خاطر اعلای کلمه‌ی الله بجنگد
۱۰۸۸ـ عَنْ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِىُّ س: أَنَّ رَجُلاً أَعْرَابِيًّا أَتَى النَّبِيَّ صفَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، الرَّجُلُ يُقَاتِلُ لِلْمَغْنَمِ، وَالرَّجُلُ يُقَاتِلُ لِيُذْكَرَ، وَالرَّجُلُ يُقَاتِلُ لِيُرَى مَكَانُهُ، فَمَنْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «مَنْ قَاتَلَ لِتَكُونَ كَلِمَةُ اللَّهِ أَعْلَى فَهُوَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ».(م/۱٩۰۴)
ترجمه: ابوموسی اشعری سمی‌گوید : مردی بادیه نشین خدمت نبی اکرم صآمد و گفت: یا رسول الله! یکی به خاطر غنیمت، دیگری بخاطر نام و نشان، و آن یکی هم به خاطر ریا می‌جنگد؛ کدام یک مجاهد در راه الله متعال بشمار می‌رود؟ رسول الله صفرمود: «کسی که برای اعلای کلمه‌ی الله (لا اله الا الله) بجنگد، او مجاهد در راه الله متعال است».