باب (۵): نگاه کردن بهشتیان به صاحبان غرفهها
۱٩۶۱ـ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ سأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَيَتَرَاءَوْنَ أَهْلَ الْغُرَفِ مِنْ فَوْقِهِمْ، كَمَا تَتَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ الدُّرِّىَّ الْغَابِرَ مِنَ الأُفُقِ مِنَ الْمَشْرِقِ أَوِ الْمَغْرِبِ، لِتَفَاضُلِ مَا بَيْنَهُمْ» قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، تِلْكَ مَنَازِلُ الأَنْبِيَاءِ، لاَ يَبْلُغُهَا غَيْرُهُمْ، قَالَ: «بَلَى، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، رِجَالٌ آمَنُوا بِاللَّهِ وَصَدَّقُوا الْمُرْسَلِينَ». (م/۲۸۳۱)
ترجمه: ابوسعید خدری سمیگوید: رسول الله صفرمود: «همانا بهشتیان، صاحبان غرفههایی را که بالاتر از آنان، قرار دارند، مانند ستارهی درخشان و دوری میبینند که در گوشهای از شرق یا غرب آسمان، به چشم میخورد؛ و این، بخاطر برتری و تفاضلی است که میان آنان، وجود دارد». صحابه شعرض کردند: یا رسول الله! اینها منازل انبیاست که دیگران به آن، دست نخواهند یافت؟ پیامبر اکرم صفرمود: «بلی؛ سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، کسانی که به الله متعال ایمان بیاورند و پیامبران را تصدیق کنند» (به این منازل، دست خواهند یافت).