باب (۵۶): در مورد کسی که آرزوی دیدن نبی اکرم صرا دارد اگر چه با فدا کردن اهل و مالش باشد
۱۶۰۴ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «مِنْ أَشَدِّ أُمَّتِي لِي حُبًّا، نَاسٌ يَكُونُونَ بَعْدِى، يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ رَآنِى، بِأَهْلِهِ وَمَالِهِ». (م/۲۸۳۲)
ترجمه: ابو هریره سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «گروهی از مردم بعد از من می‌آیند که مرا بیشتر از سایر امتیانم دوست دارند؛ یکی از آنان آرزو می‌کند که ای کاش! مرا می‌دید؛ اگرچه با فدا کردن خانواده و اموالش باشد».