باب (۸): از کشمش و خرما با هم نباید شراب ساخته شود
۱۲٧۰ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الأَنْصَارِىِّ سعَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص: أَنَّهُ نَهَى أَنْ يُنْبَذَ التَّمْرُ وَالزَّبِيبُ جَمِيعًا وَنَهَى أَنْ يُنْبَذَ الرُّطَبُ وَالْبُسْرُ جَمِيعًا. (م/۱٩۸۶)
ترجمه: جابر بن عبدالله انصاری لمی‌گوید: رسول الله صاز اینکه از خرما و کشمش با هم و همچنین خرمای رسیده و نارس با هم شراب درست شود، منع فرمود.
۱۲٧۱ـ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «مَنْ شَرِبَ النَّبِيذَ مِنْكُمْ، فَلْيَشْرَبْهُ زَبِيبًا فَرْدًا، أَوْ تَمْرًا فَرْدًا، أَوْ بُسْرًا فَرْدًا». (م/۱٩۸٧)
ترجمه: ابوسعید خدری سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «هرکس از شما که خواست عصاره بنوشد، عصاره‌ی کشمش یا خرمای رسیده‌ی تنها و یا خرمای نارس تنها را بنوشد».