باب (۲۲): پاداش فراوان کسی که در راه الله، کشته شود
۱۰٩۰ـ عَنِ الْبَرَاءِ سقَالَ: جَاءَ رَجُلٌ مِنْ بَنِي النَّبِيتِ ـــ قَبِيلٍ مِنَ الأَنْصَارِ ـــ فَقَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ، وَأَنَّكَ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، ثُمَّ تَقَدَّمَ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ، فَقَالَ النَّبِيُّ ص: «عَمِلَ هَذَا يَسِيرًا، وَأُجِرَ كَثِيرًا». (م/۱٩۰۰)
ترجمه: براء بن عازب س می‌گوید: مردی از بنی نبیت ـ یکی از قبایل انصار ـ آمد و گفت: گواهی می‌دهم که هیچ معبود حقی بجز الله، وجود ندارد و تو بنده و فرستاده‌ی او هستی. آنگاه، به سوی دشمن رفت و جنگید تا اینکه کشته شد. نبی اکرم صفرمود: «این مرد، عمل اندکی انجام داد؛ ولی از پاداش فراوانی، برخوردار گردید».