باب (۳٧): درباره‌ی فردی که به سبب بیماری، نتواند به جهاد برود
۱۱۱۰ـ عَنْ جَابِرٍ سقَالَ: كُنَّا مَعَ النَّبِىِّ صفِي غَزَاةٍ، فَقَالَ: «إِنَّ بِالْمَدِينَةِ لَرِجَالاً مَا سِرْتُمْ مَسِيرًا وَلاَ قَطَعْتُمْ وَادِيًا، إِلاَّ كَانُوا مَعَكُمْ، حَبَسَهُمُ الْمَرَضُ». (م/۱٩۱۱)
ترجمه: جابر سمی‌گوید : در یکی از غزوات، همراه نبی اکرم صبودیم که فرمود: «در مدینه، مردانی وجود دارند که هر دره و رودخانه‌ای را که شما طی می‌کنید، آنان همراه شما هستند (در اجر و ثواب با شما شریکند.) زیرا بیماری، مانع آمدن آنها با شما شد.