باب (۱۱): نباید بازیهای شیطانی در خواب، برای مردم، تعریف شوند
۱۵۲۲ـ عَنْ جَابِرٍ بنِ عَبدِاللهِ ل قَالَ: جَاءَ أَعْرَابِيٌّ إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، رَأَيْتُ فِي الْمَنَامِ كَأَنَّ رَأْسِى ضُرِبَ فَتَدَحْرَجَ، فَاشْتَدَدْتُ عَلَى أَثَرِهِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِلأَعْرَابِىِّ: «لاَ تُحَدِّثِ النَّاسَ بِتَلَعُّبِ الشَّيْطَانِ بِكَ فِي مَنَامِكَ» وَقَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ص بَعْدُ يَخْطُبُ فَقَالَ: «لاَ يُحَدِّثَنَّ أَحَدُكُمْ بِتَلَعُّبِ الشَّيْطَانِ بِهِ فِي مَنَامِهِ». (م/۲۲۶۸)
ترجمه: جابر بن عبدالله لمیگوید: یک مرد بادیه نشین نزد نبی اکرم صآمد و گفت: یا رسول الله! خواب دیدم که گردنم را زدند و سرم میغلتید و میرفت و من دنبالش میدویدم. رسول الله صخطاب به او فرمود: «در خواب، بازیچهی شیطان قرار گرفتهای؛ آن را برای مردم، تعریف مکن».
همچنین جابر بن عبدالله لمیگوید: بعد از آن نیز شنیدم که نبی اکرم صسخنرانی نمود و فرمود: «اگر شیطان، یکی از شما را در خواب، بازیچه قرار داد، آن را تعریف نکنید».