باب (٩): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿فَمَا لَكُمۡ فِي ٱلۡمُنَٰفِقِينَ فِئَتَيۡنِ﴾«چرا شما ـ مؤمنان ـ در مورد منافقان دو دسته شده‌اید؟»
۲۱۳۱ـ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ س: أَنَّ النَّبِيَّ صخَرَجَ إِلَى أُحُدٍ، فَرَجَعَ نَاسٌ مِمَّنْ كَانَ مَعَهُ، فَكَانَ أَصْحَابُ النَّبِيِّ صفِيهِمْ فِرْقَتَيْنِ، قَالَ بَعْضُهُمْ، نَقْتُلُهُمْ، وَقَالَ بَعْضُهُمْ: لاَ، فَنَزَلَتْ: ﴿فَمَا لَكُمۡ فِي ٱلۡمُنَٰفِقِينَ فِئَتَيۡنِ﴾[النساء:۸۸]. (م/۲٧٧۶)
ترجمه: زید بن ثابت سمی‌گوید: نبی اکرم صبرای غزوه‌ی احد بیرون رفت؛ پس گروهی از همراهانش (منافقان) برگشتند. صحابه‌ی نبی اکرم صدر مورد آنان به دو گروه تقسیم شدند: تعدادی گفتند: آنها را به قتل می‌رسانیم. و تعدادی دیگر، مخالفت کردند. آنگاه، این آیه نازل گردید که: ﴿فَمَا لَكُمۡ فِي ٱلۡمُنَٰفِقِينَ فِئَتَيۡنِ﴾«چرا شما مؤمنان در مورد منافقان، دو دسته شده‌اید؟»