باب (۶): فوران نمودن آب از میان انگشتان نبی اکرم ص
۱۵۲٩ـ عَن أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ س: أَنَّ نَبِيَّ اللَّهِ صوَأَصْحَابَهُ بِالزَّوْرَاءِ ـ قَالَ: وَالزَّوْرَاءُ بِالْمَدِينَةِ عِنْدَ السُّوقِ وَالْمَسْجِدِ فِيمَا ثَمَّهْ ـ دَعَا بِقَدَحٍ فِيهِ مَاءٌ، فَوَضَعَ كَفَّهُ فِيهِ، فَجَعَلَ يَنْبُعُ مِنْ بَيْنِ أَصَابِعِهِ، فَتَوَضَّأَ جَمِيعُ أَصْحَابِهِ، قَالَ: قُلْتُ: كَمْ كَانُوا يَا أَبَا حَمْزَةَ؟ قَالَ: كَانُوا زُهَاءَ الثَّلاَثِمِائَةِ. (م/۲۲٧٩)
۱۵۲٩ـ انس بن مالک سمی‌گوید: نبی اکرم صو یارانش در زوراء (اسم جایی در بازار مدینه که مسجد در آنجا است) بودند. پیامبر اکرم صیک لیوان آب خواست و دستش را در آن لیوان گذاشت. در این هنگام، آب از میان انگشتانش، فوران کرد تا جایی که همه‌ی همراهانش وضو گرفتند.
راوی می‌گوید: من گفتم: ای ابو حمزه! همراهان پیامبر اکرم صچند نفر بودند؟ گفت: حدود سیصد نفر.