باب (۱): از بین رفتن علم، و ظهور جهل و نادانی
۱۸۵۶ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ سقَالَ: أَلاَ أُحَدِّثُكُمْ حَدِيثًا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلاَ يُحَدِّثُكُمْ أَحَدٌ بَعْدِى سَمِعَهُ مِنْهُ: «إِنَّ مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ أَنْ يُرْفَعَ الْعِلْمُ، وَيَظْهَرَ الْجَهْلُ، وَيَفْشُوَ الزِّنَا، وَيُشْرَبَ الْخَمْرُ، وَيَذْهَبَ الرِّجَالُ وَتَبْقَى النِّسَاءُ، حَتَّى يَكُونَ لِخَمْسِينَ امْرَأَةً قَيِّمٌ وَاحِدٌ». (م/۲۶٧۱)
ترجمه: انس بن مالک سگفت: آیا برای شما حدیثی را بیان نکنم که از رسول الله صشنیدهام و کسی بعد از من، وجود ندارد که از رسول الله صشنیده باشد و آن را برای شما بیان کند: «برخی از نشانههای قیامت، عبارتند از اینکه: علم از بین میرود، جهل و نادانی آشکار میگردد، زنا گسترش پیدا میکند، مردم شراب میخورند و مردان از بین میروند و زنان باقی میمانند تا جایی که پنجاه زن یک سرپرست دارند».