باب (۶): استحباب قربانی کردن دو قوچ سفید شاخ دار و ذبح نمودن با دست خود و بسم الله و الله اکبر گفتن
۱۲۵۶ـ عَنْ أَنَسٍ سقَالَ: ضَحَّى رَسُولُ اللَّهِ صبِكَبْشَيْنِ أَمْلَحَيْنِ أَقْرَنَيْنِ، قَالَ: وَرَأَيْتُهُ يَذْبَحُهُمَا بِيَدِهِ، وَرَأَيْتُهُ وَاضِعًا قَدَمَهُ عَلَى صِفَاحِهِمَا، قَالَ: وَسَمَّى وَكَبَّرَ. (م/۱٩۶۶)
ترجمه: انس سمیگوید: رسول الله صدو قوچ سفید شاخ دار، قربانی کرد. من دیدم که قدمش را بر یک طرف گردن آنها گذاشته بود و بسم الله و الله اکبر گفت و با دست خودش آنها را ذبح نمود.