باب (۲۳): خوردن خرگوش
۱۳۲۲ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ سقَالَ: مَرَرْنَا فَاسْتَنْفَجْنَا أَرْنَبًا بِمَرِّ الظَّهْرَانِ، فَسَعَوْا عَلَيْهِ فَلَغَبُوا، قَالَ: فَسَعَيْتُ حَتَّى أَدْرَكْتُهَا، فَأَتَيْتُ بِهَا أَبَا طَلْحَةَ فَذَبَحَهَا، فَبَعَثَ بِوَرِكِهَا وَفَخِذَيْهَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صفَأَتَيْتُ بِهَا رَسُولَ اللَّهِ صفَقَبِلَهُ. (م/۱٩۵۳)
ترجمه: انس بن مالک سمی‌گوید: از مرّ الطهران عبور می‌نمودیم و درآنجا خرگوشی را دنبال کردیم. مردم بدنبال آن دویدند اما در ماندند. من آنقدر بدنبال آن دویدم تا اینکه آن را گرفتم و نزد ابوطلحه سآوردم. او آن را ذبح نمود و یک یا هردو رانش را برای رسول الله صفرستاد. من آنها را خدمت پیامبر اکرم صبردم. رسول الله صآن را پذیرفت. (و در روایت صحیح بخاری آمده است که از آن، تناول فرمود.) مترجم