باب (٩): نباید در ظرف کدو و ظرف قیر اندود عصاره درست کرد
۱۲٧۲ـ عَن زَاذَانُ قَالَ: قُلْتُ لاِبْنِ عُمَرَ ل: حَدِّثْنِي بِمَا نَهَى عَنْهُ النَّبِيُّ صمِنَ الأَشْرِبَةِ بِلُغَتِكَ، وَفَسِّرْهُ لِي بِلُغَتِنَا، فَإِنَّ لَكُمْ لُغَةً سِوَى لُغَتِنَا فَقَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صعَنِ الْحَنْتَمِ، وَهِيَ الْجَرَّةُ، وَعَنِ الدُّبَّاءِ، وَهِيَ الْقَرْعَةُ، وَعَنِ الْمُزَفَّتِ، وَهُوَ الْمُقَيَّرُ، وَعَنِ النَّقِيرِ، وَهْيَ النَّخْلَةُ تُنْسَحُ نَسْحًا، وَتُنْقَرُ نَقْرًا، وَأَمَرَ أَنْ يُنْتَبَذَ فِي الأَسْقِيَةِ. (م/۱٩٩٧)
ترجمه: زاذان میگوید: به ابن عمر لگفتم: شرابهایی را که نبی اکرم صاز آنها منع فرمود، به زبان خودت برایم بیان کن. و به زبان من برایم تفسیر کن؛ زیرا زبان شما با زبان ما فرق میکند. ابن عمر لگفت: رسول الله صاز (شراب) کوزه، ظرف کدو، ظرف قیراندود و ظرف تنهی درخت خرما، که پوست آن کنده و داخل آن خالی و سوراخ میشود، منع فرمود و دستور داد که در مشکها عصاره بسازند.