باب (۶): قبول توبه‌ی کسی که شب و روز، گناه می‌کند
۱٩۲۱ـ عَنْ أَبِي مُوسَى س، عَنِ النَّبِيِّ صقَالَ: «إِنَّ اللَّهَ ﻷيَبْسُطُ يَدَهُ بِاللَّيْلِ لِيَتُوبَ مُسِىءُ النَّهَارِ، وَيَبْسُطُ يَدَهُ بِالنَّهَارِ لِيَتُوبَ مُسِىءُ اللَّيْلِ، حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا». (م/۲٧۵٩)
ترجمه: ابوموسی اشعری سمی‌گوید: نبی اکرم صفرمود: «الله متعال شبانه دستش را دراز می‌نماید تا بنده‌ای که در روز، مرتکب گناه شده است، توبه کند. و روزها، دستش را دراز می‌کند تا گناهکار از گناه شبش توبه کند، و این وضعیت، تا هنگام طلوع خورشید از مغرب، ادامه خواهد یافت».