باب (۳۱): در مورد کسی که هنگام خشم، خودش را کنترل می‌کند
۱٧٩۱ـ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «مَا تَعُدُّونَ الرَّقُوبَ فِيكُمْ»؟ قَالَ قُلْنَا: الَّذِي لاَ يُولَدُ لَهُ، قَالَ: «لَيْسَ ذَاكَ بِالرَّقُوبِ، وَلَكِنَّهُ الرَّجُلُ الَّذِي لَمْ يُقَدِّمْ مِنْ وَلَدِهِ شَيْئًا» قَالَ: «فَمَا تَعُدُّونَ الصُّرَعَةَ فِيكُمْ»؟ قَالَ: قُلْنَا: الَّذِي لاَ يَصْرَعُهُ الرِّجَالُ، قَالَ: «لَيْسَ بِذَلِكَ، وَلَكِنَّهُ الَّذِي يَمْلِكُ نَفْسَهُ عِنْدَ الْغَضَبِ». (م/۲۶۰۸)
ترجمه: عبد الله بن مسعود سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «شما در میان خود،چه کسی را عقیم و نازا می‌دانید»؟ گفتیم: کسی را که بچه دار نمی‌گردد. فرمود: «نازای واقعی او نیست؛ بلکه کسی است که هیچ یک از فرزندانش را از دست نداده است». سپس فرمود: «شما چه کسی را کشتی گیر و قهرمان می‌دانید»؟ گفتیم: کسی را که مردم نتوانند او را هنگام کشتی به زمین بزنند. فرمود: «آنگونه نیست که شما فکر می‌کنید؛ بلکه قهرمان واقعی، کسی است که هنگام خشم، خودش را کنترل می‌کند».