باب (۲۲): قیامت برپا نمی شود تا زمانی که هفتاد هزار نفر از فرزندان اسحاق به جنگ فلان شهر نروند
۲۰۱۴ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سأَنَّ النَّبِيَّ صقَالَ: «سَمِعْتُمْ بِمَدِينَةٍ جَانِبٌ مِنْهَا فِي الْبَرِّ وَجَانِبٌ مِنْهَا فِي الْبَحْرِ»؟ قَالُوا: نَعَمْ، يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «لاَ تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يَغْزُوَهَا سَبْعُونَ أَلْفًا مِنْ بَنِي إِسْحَاقَ، فَإِذَا جَاءُوهَا نَزَلُوا، فَلَمْ يُقَاتِلُوا بِسِلاَحٍ وَلَمْ يَرْمُوا بِسَهْمٍ، قَالُوا: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ، فَيَسْقُطُ أَحَدُ جَانِبَيْهَا»، قَالَ: ثَوْرٌ: لاَ أَعْلَمُهُ إِلاَّ قَالَ: «الَّذِي فِي الْبَحْرِ، ثُمَّ تَقُولُ الثَّانِيَةَ: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ، فَيَسْقُطُ جَانِبُهَا الآخَرُ، ثُمَّ تَقُولُ الثَّالِثَةَ: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ، فَيُفَرَّجُ لَهُمْ، فَيَدْخُلُوهَا فَيَغْنَمُوا، فَبَيْنَمَا هُمْ يَقْتَسِمُونَ الْمَغَانِمَ، إِذْ جَاءَهُمُ الصَّرِيخُ فَقَالَ: إِنَّ الدَّجَّالَ قَدْ خَرَجَ، فَيَتْرُكُونَ كُلَّ شَىْءٍ، وَيَرْجِعُونَ». (م/۲٩۲۰)
ترجمه: ابوهریره سمیگوید: نبی اکرم صفرمود: «اسم شهری را که یک طرف آن در خشکی، و طرف دیگر آن در دریاست، شنیدهاید»؟ صحابه عرض کردند: بلی، یا رسول الله. پیامبر اکرم صفرمود: «قیامت برپا نمیشود تا زمانی که هفتاد هزار نفر از فرزندان اسحاق به جنگ آن شهر نروند؛ آنان، هنگامی که به شهر برسند، از سلاح استفاده نمیکنند و تیر اندازی نمینمایند؛ بلکه یک بار، لا اله الا الله و الله اکبر میگویند؛ پس آن سمت شهر که در دریا است، سقوط میکند و به دست آنها میافتد. بعد از آن، دوباره، لا اله الا الله و الله اکبر میگویند؛ در نتیجه، طرف دیگر آن سقوط میکند. سپس، بار سوم، لا اله الا الله و الله اکبر میگویند؛ در نتیجه، راهشان، باز میشود و وارد شهر میشوند و غنایم را جمع آوری میکنند. و هنگامی که آنها مشغول تقسیم غنایم هستند، منادی میآید و ندا میدهد که: دجال ظهور کرده است. آنگاه، آنها همه چیز را رها میکنند و بر میگردند».