ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۳): هر کس، قبل از نماز عید، قربانی کند، برایش کافی نیست

۱۲۵۳ـ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «إِنَّ أَوَّلَ مَا نَبْدَأُ بِهِ فِي يَوْمِنَا هَذَا، نُصَلِّى ثُمَّ نَرْجِعُ فَنَنْحَرُ، فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ، فَقَدْ أَصَابَ سُنَّتَنَا، وَمَنْ ذَبَحَ، فَإِنَّمَا هُوَ لَحْمٌ قَدَّمَهُ لأَهْلِهِ، لَيْسَ مِنَ النُّسُكِ فِي شَيْءٍ» وَكَانَ أَبُو بُرْدَةَ بْنُ نِيَارٍ قَدْ ذَبَحَ فَقَالَ: عِنْدِي جَذَعَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُسِنَّةٍ، فَقَالَ: «اذْبَحْهَا وَلَنْ تَجْزِيَ عَنْ أَحَدٍ بَعْدَكَ». (م/۱٩۶۱)

ترجمه: براء بن عازب سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «نخستین کاری که امروز باید انجام دهیم، این است که نماز بخوانیم؛ سپس به خانه‌هایمان برگردیم و قربانی کنیم. و هرکس، چنین کند، به سنت ما عمل کرده است. و هرکس که قبل از نماز، قربانی کند، گوشتی است که به خانواده‌اش تقدیم نموده است و قربانی برایش بحساب نمی‌آید».

راوی می‌گوید: ابوبرده بن نیار یکی از کسانی بود که قبل از نماز قربانی‌اش را ذبح کرده بود. وی به رسول اکرم صگفت: بزغاله‌ی خردسالی دارم که از گوسفند بزرگ بهتر است (آیا می‌توانم آن را قربانی کنم)؟ پیامبر اکرم صفرمود: «آن را ذبح کن؛ اما بعد از تو، برای هیچ‌کس دیگری، جایز نیست».