ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۳۲): گفتن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم هنگام خشم

۱٧٩۲ـ عن سُلَيْمَانُ بْنُ صُرَدٍ سقَالَ: اسْتَبَّ رَجُلاَنِ عِنْدَ النَّبِىِّ ص، فَجَعَلَ أَحَدُهُمَا يَغْضَبُ وَيَحْمَرُّ وَجْهُهُ، فَنَظَرَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صفَقَالَ: «إِنِّى لأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا لَذَهَبَ ذَا عَنْهُ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ» فَقَامَ إِلَى الرَّجُلِ رَجُلٌ مِمَّنْ سَمِعَ النَّبِيَّ صفَقَالَ: أَتَدْرِى مَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صآنِفًا؟ قَالَ: «إِنِّى لأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا لَذَهَبَ ذَا عَنْهُ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ» فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ: أَمَجْنُونًا تَرَانِى؟ (م/۲۶۱۰)

ترجمه: سلیمان بن صُرَد سمی‌گوید: دو نفر نبی اکرم صبه یکدیگر، دشنام می‌دادند؛ یکی از آنها، خشمگین بود و چهره‌اش قرمز شده بود. نبی اکرم صبه سوی او نگاه کرد و فرمود: «من کلمه‌ای می‌دانم که اگر او آن را به زبان آورد، خشم‌اش فرو می‌نشیند؛ اگر اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بگوید، خشم‌اش فرو می‌نشیند». یکی از کسانی که سخن رسول اکرم صرا شنید، نزد او رفت و گفت: آیا می‌دانی که رسول الله صهم اکنون چه فرمود؟ پیامبر اکرم صفرمود: «من کلمه‌ای می‌دانم که اگر او آن را به زبان آورد، خشم‌اش فرو می‌نشیند؛ و آن، اعوذ بالله من الشیطان الرجیم است». آن مرد گفت: فکر می‌کنی که من دیوانه‌ام (که چنین کلمه‌ای بگویم).