ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۴٧): تعداد اسمهای نبی اکرم ص

۱۵٩۰ـ عَنْ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «إِنَّ لِي أَسْمَاءً، أَنَا مُحَمَّدٌ، وَأَنَا أَحْمَدُ، وَأَنَا الْمَاحِى الَّذِي يَمْحُو اللَّهُ بِي الْكُفْرَ، وَأَنَا الْحَاشِرُ الَّذِي يُحْشَرُ النَّاسُ عَلَى قَدَمَىَّ، وَأَنَا الْعَاقِبُ الَّذِي لَيْسَ بَعْدَهُ أَحَدٌ» وَقَدْ سَمَّاهُ اللَّهُ رَءُوفًا رَحِيمًا. (م/۲۳۵۴)

ترجمه: جبیر بن مطعم سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «من نامهای زیادی دارم؛ من محمد، احمد، ماحی یعنی کسی‌که الله متعال بوسیله‌ی من کفر را از بین می‌برد؛ و حاشر یعنی کسی‌که مردم بعد از من حشر می‌شوند؛ و عاقب یعنی کسی‌که بعد از او پیامبری نمی‌آید، نام دارم». راوی می‌گوید: همچنین الله متعال او را رئوف و رحیم نامیده است.

۱۵٩۱ـ عَنْ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِىِّ سقَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صيُسَمِّى لَنَا نَفْسَهُ أَسْمَاءً، فَقَالَ: «أَنَا مُحَمَّدٌ، وَأَحْمَدُ، وَالْمُقَفِّى، وَالْحَاشِرُ، وَنَبِىُّ التَّوْبَةِ، وَنَبِىُّ الرَّحْمَةِ». (م/۲۳۵۵)

ترجمه: ابو موسی اشعری سمی‌گوید: رسول الله ص برای خودش، نام‌هایی برمی‌شمرد و می‌فرمود: «من محمد، احمد، مقفِّی (کسی که بعد از انبیا آمده است)، حاشر، پیامبر توبه و پیامبر رحمت هستم».