باب (۴): در مورد کسانی که مردم را شکنجه می‌کنند
۱۸۳۳ـ عَن عُرْوَةَ الزبير، عَنْ هِشَامِ بْنِ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ لقَالَ: مَرَّ بِالشَّامِ عَلَى أُنَاسٍ، وَقَدْ أُقِيمُوا فِي الشَّمْسِ، وَصُبَّ عَلَى رُءُوسِهِمُ الزَّيْتُ، فَقَالَ: مَا هَذَا؟ قِيلَ: يُعَذَّبُونَ فِي الْخَرَاجِ، فَقَالَ: أَمَا إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صيَقُولُ: «إِنَّ اللَّهَ يُعَذِّبُ الَّذِينَ يُعَذِّبُونَ فِي الدُّنْيَا». (م/۲۶۱۳)
ترجمه: عروه بن زبیر می‌گوید: هشام بن حکیم بن حزام لدر شام، از کنار مردمی که در آفتاب، نگه داشته شده بودند و بر سرهایشان، روغن ریخته بودند، گذر کرد و پرسید: این، چه کاری است؟ شخصی گفت: برای پرداخت مالیات، شکنجه می‌شوند. هشام گفت: من شنیدم که رسول الله صمی‌فرمود: «الله متعال کسانی را که مردم را در دنیا شکنجه می‌کنند، عذاب می‌دهد».